از سرگشتگی های دنیا و روز گار خسته و دل نگرانم می خواهم دیوار های فاصله را کنار بزنم چرا که به این ایمان و باور رسیده ام که هیچ کس جز تو فریاد رسم نیست و نزدیکتر از تو به من وجود ندارد پس جوانه های یادت را با اشک ندامت چشمانم دوباره شکوفا میکنم امید که پذیرا باشی